Geluk zit in de grote hoek

Een dag vol geluk zit niet in de details en het in woorden vatten van gebeurtenissen. Het gaat er om of je het kunt ervaren, tot in het diepst van je ziel.

Greet is hier even helemaal stil van

Greet en de geneugten van een toiletpot

Graag stel ik aan u voor: onze nieuwe pot.

We hebben hem Vlottertje gedoopt, want het heeft slechts 5 weken geduurd.

Vele telefoontjes zijn er over gepleegd. 4 mannen hebben met hun hoofd over de pot gebogen gestaan. Liters water zijn er geplengd. Maar het reservoir weigerde zijn water op commando door de pot te laten stromen. Hij liet het liever lopen.

Toen gister zelfs de man van de Sphinx onverrichter zake ons huis verliet, was wat mij betreft de maat vol. Na overleg met Mr.T. heb ik enigszins oververhit gebeld met de man van de woningbouwvereniging met wie ik wekelijks contact had over de toilet-zaak. Amper twee uur later was het weerbarstige toilet verwijderd en vervangen door een ander, nieuw exemplaar.

Laat de blaasjes maar weer vollopen 's nachts. Geen slaapdronken taferelen meer op de trap met alle mogelijke gevaren die op zo'n trap op de loer liggen, met name in de nachtelijke uren. Geen geplan meer in onze toiletactiviteiten.

Wat kan een mens blij zijn met een oplossing voor een probleem.

Al heeft het 5 weken geduurd.

Greet moet even wat kwijt

Wat is dat toch met de media en de pers?

Een klein jongetje van 9 heeft in zijn eentje een vliegramp overleefd.

Hij ligt moederziel alleen in een ziekenhuis in een onbekend land.

Niemand spreekt zijn taal; zijn vader en moeder zijn er niet.

Omringt door artsen, camera's, verpleging. Half Libië komt dit wonder bezoeken.

En wat doet de Telegraaf? Die denkt, laten we dit jongetje even bellen.

Ze beweren dat ze de arts belden en dat die plotseling de telefoon aan het jongetje gaven. Ik geloof er geen drol van. Maar toch even het interview publiceren. Wat was de verwachting van het gesprek? Even horen hoe 'de sfeer is'?

Sensatiebelust Nederland vraagt blijkbaar om dergelijke journalistiek.

Nadat we al een paar dagen het jongetje in elk nieuwsbericht in beeld zagen, wordt nu eindelijk door onze overheid gezegd dat de privacy van dit kind beter beschermd moet worden.

Laat iedereen die er bij betrokken is toch met rust.

Feiten zijn meer dan voldoende.

Greet in het Niemandsland van haar gedachten

Volledig inspiratieloos, met een geest die wel wil, maar een lichaam dat een beetje tegensputtert, klikte ik van het een naar het ander en hier begon mijn geest een dansje te maken. Danst u even mee?

Greet en de Robuste Madame

Na een fikse wandeling waren wij weer teruggekeerd in het dorp waar we ook gestart waren. Er was een café. Een blik door de ramen verried niets van de inhoud. We openden de deur en belandden met wat zijwaarts geschuifel langs uitstappende clientèle in een kleine en vooral overvolle ruimte. 7, hooguit 8, maar dat weet ik niet meer precies, tafels en tafeltjes waren er neergezet. Slechts 1 tafeltje onbezet, waar wij onze moede lijven op een stoel lieten zakken.

Naast de tafels waren er uiteraard mensen, maar ook veel beelden van Maria en Jezus. Aan de muur voorstellingen van allerlei bijbelse taferelen. Onze tafel bevatte twee identieke hoofden van Jezus. Nou ja, ooit waren ze identiek geweest, maar gelet op de vele beschadigingen aan de hoofden waren ze wat minder identiek. In zo'n kleine ruimte valt er vast wel eens wat.

Twee behulpzame, kloeke dames en een kok met een smerige koksbuis. Wat we wilden drinken. 'Doet u ons maar uw eigengemaakt bier en een tosti'. Voor dat laatste werd ons geadviseerd de kaart even te bekijken, gezien de ruime keus in het tosti-assortiment. Na wat wikken en wegen kozen we voor de Robuste Madame.

Ondertussen ging er wel wat mis, daar in dat kleine café. Tafels met verkeerde rekeningen, waarbij er hier en daar even gevraagd werd of er toevallig misschien al betaald was. Bestellingen die bij de ene tafel niet besteld waren en dan maar bij een andere tafel werden afgeleverd. We zaten direct naast de bar en de tafelnummers vlogen ons om de oren. Ook bleven de mensen maar binnenstromen, meer dan dat er uit ging, dus schikte iedereen wat in en werd er aangeschoven. Niemand maakte zich druk.

Het bier smaakte verrukkelijk. De Robuste Madame zo mogelijk nog beter. Dikke plakken brood, ham, kaas en als klapstuk, een spiegelei, bovenop de tosti. Robust was ze, deze Madame. We hadden er nog uren kunnen zitten. Maar dat deden we niet. We betaalden de juiste rekening en maakten plaats voor nieuwe mensen die bier wilden drinken en lekkere tosti's wilden eten.

Tot de volgende keer!

De bank die een spreekwoord was

Sommige spreekwoorden worden vooral achteloos gebruikt.

Vanzelfsprekend, zeggen we dan. Maar hoe van-zelf-sprekend is het eigenlijk.

Neemt u nu eens: 'Door de bank genomen.'

Laat het heel even op u inwerken.

Gooi er ook even wat andere klemtonen tegen aan.

Precies.

Het betekent: gemiddeld. De oorsprong komt uit de handel. De bank was de tafel waarop de waren werden verwerkt en tentoongesteld. De prijzen konden nogal verschillen. Door de bank was de gemiddelde prijs. De uitdrukking was al in de Middeleeuwen bekend. (bron: www.spreekwoorden.nl)

Ach...

't Is maar even dat u het weet.