De wereld is mooi

Leed in het groen

Ik weet dat ik niet de groenste persoon op deze aarde ben.

Mijn Vosje is mijn grote vriend, ik koop nogal eens gemaksverpakkingen, in de winter doe ik de verwarming een graadje hoger, ik douche wel eens een minuutje langer en zo kan ik nog een hele lijst voor u samenstellen. Misschien kom ik er mee weg als ik u vertel dat ik wel mijn best doe.

Wat betreft ons afval doen wij stinkend ons best. Letterlijk.

Plastic, blik, drinkkartons, papier, glas, alles gaat apart. Dat gaat nog wel. De garage slaat het geduldig een weekje op en dan wordt het door Mr.T. in de daarvoor bestemde verschillende gemeentebakken gedeponeerd, op weg naar de bakker voor onze weekendbroodjes.

Alleen mijn relatie tussen de groene GFT-bak is nu toch ernstig bekoeld. Groente-, fruit- en tuinafval. Maar er mag nog veel meer in die bak. Etensresten, vleesafval, theezakjes, gestold vet en nog wat van die troep. De combinatie van die dingen doet het niet echt goed. Zeker niet met deze tropische temperaturen en een tuin op het zuiden.

Het hele eieren eten van zo'n GFT-bak is dat het lekker allemaal composteert. Dit is een netjes woord voor rotten. En het woord zegt het al: rotten is rot. Daarbij heeft rotten een hoop colleteral damage. Het groente- en fruitafval zorgt voor een gigantische kolonie fruitvliegjes. Elke keer als je de deksel optilt, verdwijnt je hoofd in een wolk van vliegjes. In de hoop dat jij hun volgende stukje fruit bent, blijven ze nog wel enige tijd om je heen dwarrelen.

De volgende stap in het rottingsproces is de vliegen. Niet 1, niet 2, nee, vele, vele vliegen. En vliegen komen ook in alle soorten en maten. Daar kan ik nog een boekje over open doen. Maar dat doe ik niet, want ik vind vliegen alles behalve interessant. Het probleem is echter dat vliegen zich op rottend materiaal willen voortplanten met als gevolg: maden. Ik kan een hoop hebben, maar maden zijn echt de limit.

De tuin is niet al te groot en de bak staat in de tuin. Erbuiten is geen optie, want in deze buurt verwacht ik dat ik hem als brave burger dan niet meer als GFT-bak aan de straat kan zetten. Door zijn positie in de tuin, delen we in de stank die de bak verspreidt. Bovendien word ik gek van de vliegen, overal. Ondanks een hor weten ze zelfs mijn huis te kapen. Gek word ik er van.

Vanochtend hebben de stoere vuilnismannen hem weer geleegd. Diep respect trouwens voor deze kerels. Met lichte kokhalsneigingen, mijn verstand op nul en de blik op oneindig heb ik met een combinatie van water, chloor (ook zo slecht voor het milieu) en een bezem de boel gesopt en geschrobd.  Het is mooi geweest. Hij krijgt van mij even vakantie. Een weekje of wat. Totdat de temperaturen weer zijn zoals wij Nederlanders gewend zijn. Richting een Elfstedentocht ofzo.