Deze rups zat afgelopen zondag bij ons in de voortuin. Toen ik dit monsterlijke ding zag, dacht ik direct aan een een of andere gemuteerde versie van wat ooit een ieniemienie rupsje was. Doemscenario's kwamen onmiddellijk in mij op. De scenario's kwamen eigenlijk allemaal neer op een inmens schuldgevoel dat we met zijn allen de wereld toch behoorlijk de vernieling in helpen. Wat staat ons nog meer te wachten als een ieniemienie rupsje er nu al uitziet als een beest ter grootte van een vinger?? En wat te denken van de eikenprocessierups? Als je daarover de berichten bekijkt, dan geloof je in the revenge of the eikenprocessierups. De rupsen rukken op! Dus alle reden om aan te nemen dat ik dit uiterst serieus moest nemen.
Als eerste roep ik dan ook maar eens luid en duidelijk naar boven richting Mr. T of hij misschien zo snel mogelijk even kan komen kijken. Ik kon een lichte paniek in mijn stem niet onderdrukken. Dus Mr. T stuitert met gezwinde spoed de trappen af. Vervolgens reageert hij volledig verwacht uiterst laconiek en nuchter: dit moeten we googelen.
Heel snel was de conclusie dat dit een gewoon bestaande rups is. Het heeft zelfs een naam en er zijn nog veel meer van die joekels!! Maar het is dus de rups van de pijlstaartvlinder en dan specifiek die van de Deilephila Porcellus, of te wel de Klein Avondrood.
2 opmerkingen:
Ook de rups kan je blik en aandacht vasthouden!Alle grote dingen van de wereld en daar waar je zelf mee bezig bent zijn verworden tot een gering pluisje!Na deze ontdekking van deze rups/vlinder op je tuinbankje is je leven nooit meer hetzelfde....ha,ha
lieve groeten,zus 3
wat super zeg margreet..
ik heb bewondering voor je nieuwe creatie zegmaar en hoop dat je er veel plezier van zult hebben.
ik zal 'm zeker volgen....
wat een rups.....
en wat wordt ie mooi...
Over deze verandering kun je eindeloos filosoferen maar aangezien het nu nog vroeg in de ochtend is laat ik het hier bij..
liefs en ook voor mr T
zus 1
Een reactie posten