Al zijn er ook een heleboel dingen die beslist geen nut hebben.
Eén specifieke zaak wil ik graag onder uw aandacht brengen. Het gaat om stoplichten. Stoplichten zijn over het geheel genomen behoorlijk nuttig. Zonder stoplichten wordt het met de enorme hoeveelheid aan verkeer tegenwoordig een grote chaos. Stoplichten moeten al die mensen die lopen of enige vorm van vervoermiddel gebruiken in goede banen leiden.
Maar in Maastricht... Mag ik even zuchten?
Ze leiden de zaken in banen, maar of ze die nu in goede banen leiden, daar ben ik niet van overtuigd. Mocht u ooit afzakken naar deze overigens zeer leuke plaats, neemt u dan vooral de tijd voor de stoplichten. Ontwijken is absoluut onmogelijk. Ze staan echt overal en het beleid van een beetje stoplicht hier is buitengewoon lang op rood staan en zo kort op groen, dat als u met uw ogen knippert u het volledig gemist kan hebben, dat groen.
Dan de voetgangersstoplichten. Op weg naar het centrum moet je de President Rooseveltlaan oversteken. Dit is een vierbaansweg met echt veel verkeer. Het is namelijk het stadse tussenstuk van de A2. Slimme mensen hebben bedacht dat het wellicht veiliger voor de voetgangers zou zijn als er een stoplicht kwam. Echter, op deze doorgaande route komen de auto's ook veel stoplichten tegen en dus is er een zogenaamde 'groene golf' werkzaam. 50 km per uur en heb je de stoplichten eenmaal groen, allemaal groen. Op een of andere manier werkt hier de bekende uitzondering op de regel dat alle stoplichten kort op groen staan, want op deze weg lijken ze permanent op groen te staan.
Je staat dus als voetganger bij het oversteekstoplicht. Je drukt op het knopje. Ergens in een of ander kastje komt nu een signaal dat er iemand wil oversteken. Dit signaal, laten we hem Harry noemen, gaat ernstig nadenken. 'Wanneer is het juiste moment om de auto's op rood te zetten, zodat de voetganger groen krijgt en kan oversteken, maar ik mag de groene golf niet onderbreken, anders gaat alles in de war. Oh, wat moet ik doen?' Je ziet Harry als het ware een beetje in paniek raken.
Als ik Harry zou zijn, dan zette ik zo snel mogelijk de auto's op rood en dan de voetgangers op groen. Klaar, over. Logisch toch?
Maar niet voor Harry. Die wacht net zo lang tot er zo ver je kan kijken geen auto meer aan komt. Hij twijfelt nog even, maar dit is echt het moment. 'Ja, ik doe het! De auto's rood, oh, spannend, de voetgangers groen. Zo, goed gedaan! Maar waar zijn die voetgangers nu gebleven?'
Die hebben heel onverantwoord besloten om zelfstandig over te steken, zonder hulp van Harry die het stoplicht zinvol moet regelen. We gaan er maar van uit dat Harry zijn opleiding nog niet heeft afgerond, of misschien is Harry wel heel onzeker.
8 opmerkingen:
Goed.
Ik lag hélemaal dubbel! Super, jouw ideeën over Harry!
Ik zal eens kijken, of er ook onopgeleide/onzekere stoplichten in de buurt van Winsum te vinden zijn. :)
@ Iris: en als je ze gevonden hebt, wil je ze dan vriendelijk doch vermanend toespreken? Dat doe ik ook namelijk, wie weet helpt het!
@ Margreet:
Natuurlijk! Ik zal dan wel ergens anders moeten gaan zoeken.
Winsum heeft 1 stoplicht. En die staat hier al jaren.
Niet onopgeleid, af en toe wel een tikkeltje onzeker volgens mij.
Ach, Groningen zal vast ook blij zijn met een stoplicht-toespreekster!
@ Iris: ik zou zeggen, een schone taak ligt op je te wachten. Succes, maar niet te laat op school komen met al je stoplicht-gesprekken!
Misschien heeft Harry een handicap waar niemand nog achter is gekomen... Bestudeer hem nog eens goed...
@ Anneke: Zal ik doen. In het geval van een eventuele handicap, zit hij wellicht op het goede stoplicht. Er kan daar namelijk niet veel fout gaan :-).
Dit is lachen.Maar lieve Margreet houdt Harry tot vriend.Dan weten wij dat jij na elke stadse wandeling weer veilig thuis komt.Voor ons wel zo geruststellend.
V.en M
@ V en M: wees gerust, er kan niets mis gaan, dat snapt zelfs Harry.
Een reactie posten