Zon in de herfst geeft de wereld een gouden randje.
Als de wind even zachtjes zucht, laten de bomen opgewekt hun gouden vlokken vallen. Deze blijven nog even dansen, voordat ze neerdalen om de aarde te bedekken met een laagje goud.
Maar let goed op, zet al uw zintuigen wijd open, want voor je het weet is het weer voorbij. Dan verdwijnt het goud in de vergankelijkheid en hebt u het gemist.
Greet keert haar gezicht nog even naar de gouden bol hierboven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten