dinsdag 21 december 2010

Hoe een kraai een lijk werd

Zit je rustig in de auto, een beetje om je heen te kijken en te genieten van al het witte wat er om je heen is. De zonnebril moet op, omdat zowaar de zon breed glimlachend aan de hemel staat. Word je ineens opgeschrikt door een enorme knal tegen de vooruit.

Mr.T had hem (of haar, dat konden we helaas niet vaststellen in de gauwigheid) al zien aankomen, maar ik dus niet. Mijn hart heeft werkelijk op zijn minst één slag gemist. De kraai had het even fout ingeschat; dat krijg je als je twijfelt of je wel of niet moet opstijgen. De bloedspetters zaten op het raam. Gelukkig hadden we nog ruitensproeivloeistof.

We hebben na een kleine discussie besloten dat de kraai dit niet heeft overleefd.

Sorry kraai!

6 opmerkingen:

Mr.T zei

Ik ga er vanuit een hij, dan hebben we meteen een leuke woordgrap!

Margreet zei

@ Mr.T: Ik zie em niet.

Mr.T zei

Een zak met botten.

Margreet zei

@ Mr.T: Haha!

Iris zei

Hoe komt het toch dat ik om iedere dode vogel uit jouw leven moet lachen? Deze kraai, een mus ergens uit augustus...
Fantastisch!

Margreet zei

@ Iris: Tsja. 't Is maar goed dat de kraai en de mus er geen weet meer van hebben.