De Hollander is een klant en de Limburgers is een nietsvermoedende vakkenvuller bij de winkel met de sportende supermarktmanager. Er ontstaat een gesprek, waarbij ik nog wel even in het betreffende gangpad wil blijven hangen.
'Wat een vreselijke muziek, vindt u ook niet?'
'Dat is de carnavalsmuziek, meneer, die hebben we altijd op staan in deze tijd van het jaar.'
'Maar hij staat wel erg hard.'
'Zo hard staat het altijd tijd, meneer.'
'Dat is natuurlijk voor jullie om in de stemming te komen.'
'Ach ja...'
'Het is zeker weer deze maand, want het is altijd in februari.'
'Dit jaar is vieren we het in het eerste weekend van maart.'
'Dat is raar, het is altijd in februari.'
'Het hangt van Pasen af, meneer, wanneer dat valt.'
'Vandaar natuurlijk die eieren.'
'Die eieren zijn weer wat anders.'
'En dan die rare kleuren, alleen maar rood, geel en groen.'
'Ook dat heeft een betekenis, meneer.'
'Vast, nou ik zal me er wel eens in verdiepen.'
'Doet u dat!'
dinsdag 22 februari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Zijn de kleuren niet een referentie naar de “Hof” Nar? Of heeft elke plaats zijn eigen kleur?Een vraag van een niet carnavals vierder.
@ Mr.T: Als niet-carnavalsvierder ben je goed op de hoogte; zal met je woonplaats te maken hebben?! Het verwijst inderdaad naar de nar en elke kleur staat weer ergens voor. Geel: opgewekt en nijd. Groen: levensvreugde en onervarenheid. Rood: deugdzaamheid, maar het is ook de kleur van de duivel.
Laat mijn kleur dan maar groen van vreugde en onervarenheid zijn, en blijven. De vreugde van de onervarenheid in canaval vieren
@ Anoniem: Oh, wat kan ik mij hier ontzettend bij aansluiten.
Ik weet niet of ik zou grinniken of mezelf erbij zou opvreten van irritatie. :)
@ Tze: Grinniken is altijd het beste!
Een reactie posten