Van die dagen

Je hebt van die dagen dat de wekker gaat, je ruw wordt wakker geschud uit toch best wel een aangename droom en dat het besef tot je doordringt dat dít zo'n dag is die absoluut niet jouw dag gaat worden.

Wat je dan het beste kunt doen is de wekker tot zwijgen brengen, je andere helft ook uit de slaap halen en zeggen: 'Toedeledoki, aufwiedersehn, save yourself, dit is niet mijn dag, veel plezier met de jouwe, maar ik draai me nog een keertje om'.

Echter, tegen beter weten in maak je liefdevol je wederhelft wakker, want die wordt uit zichzelf nooit wakker van de wekker. Je stapt beide uit bed, de ander om te douchen en jij om de dag te laten starten met een goed ontbijt. Bij het aantrekken van een paar sokken, waarbij je bijkans op je plaat gaat, omdat dit een verschrikkelijk moeilijke taak blijkt, had je nog terug gekund. Het bed ligt tenslotte nog uitnodigend open. Maar nee, je denkt dat je het wel de baas kunt. Niets is minder waar.

Op een of andere manier ben je de rest van de dag continu bezig fouten te herstellen. De theekopjes staan al sinds jaar en dag in het linkerkastje. Waarom in vredesnaam zoek je je dan een ongeluk in het rechterkastje, waar slechts borden helemaal niets staan te doen? Het is ook een buitengewoon slecht idee om juist vandaag te bedenken dat je de kaaskorst er wel zonder kleerscheuren en dus zonder snijplank er af kan krijgen. Geen kleerscheuren tot gevolg, maar wel een scheur in de palm van je hand, die onbedaarlijk begint te bloeden. Bloed all over the place, maar uiteindelijk wint de pleister.

Tiepen blijkt iets uit een andere demensie. De backspace toets is de meest gebruikte toets van de dag. Een simpel Nederlands nieuwsartikeltje is ineens geschreven in het Sanskriet. Een som maken tijdens het autorijden lijkt sowieso onlogisch, maar op zo'n dag zijn die taken niet eens te combineren. Je kan een vaatdoek het beste in je achterzak houden, want je lijkt door het hele huis te kruimelen en koffie gulpt natúúrlijk over de rand.

Op een gegeven moment begint het besef door te dringen dat je alles zeer weloverwogen zult moeten gaan ondernemen. Dus bij elke handeling die je normaliter automatisch verricht zul je nu een gedegen plan moeten opstellen. Dit betekent dat je eerst goed moet nadenken. Maar op dit soort dagen blijkt dit een haast onmogelijke opgave. De hersens hebben natuurlijk net vandaag een snipperdagje.

Een oplossing voor dit alles is er niet. Het beste wat je nu nog uit de dag kunt halen is alles maar te nemen zoals het komt. En mocht je het idee hebben dat de treurigheid de overhand gaat krijgen, dan schenk ik je dit, voor de lol.