Mocht u zich zorgen hebben gemaakt, niet nodig, ik leef nog.
Overigens lijkt het met die zorgen ook wel mee te vallen. Ik heb geen paniekerige reacties ontvangen over het stilzwijgen mijnerzijds. Dat roept bij mij dan onmiddellijk de gedachte op dat ik dus ook niet gemist word, met mijn schrijvelarij. Maar goed, publiek of geen publiek, hier ben ik weer!
In de tussentijd heeft u trouwens ook bijzonder weinig gemist. Ik zit nog steeds midden in het gevecht met de broertjes Bor en Bar. De opstart van de biologische oorlogsvoering was zwaar, maar heeft inmiddels een voorlopige status quo bereikt. Het slechte nieuws is dat ik nog niet beter ben, maar het goede nieuws is dat het wel een tikkie beter gaat. Al zijn de broertjes en ik het er nog niet over eens wie deze oorlog nu gaat winnen. Vandaar ook die status quo.
Er zijn nog steeds dagen dat mijn lichaam en hersens op alle fronten dienst weigeren. Maar er zijn ook dagen dat alles wel redelijk werkt. Niet altijd even optimaal en ook niet alles tegelijk, maar toch. Op deze dagen denk ik de hele wereld aan te kunnen, dan werp ik maar weer eens een blik in de toekomst en maak plannen.
Maar om nog heel even over de schouder achterom te kijken. Hier zijn wat foto's die een zeer verkorte versie in beeld geven van de afgelopen maanden.
2 opmerkingen:
pfieuw! <3
en oooh, die foto's! 'maria draag je altijd bij je,' haha, like. en dat schilderij, de keukenmachine, de kist, wauw! :)
@Iris: volgens mij moeten we snel weer een logeerpartijtje regelen, je hebt toch het een en ander gemist blijkbaar ;).
Een reactie posten