Zo ook vrienden J+A. Zij kwamen een weekend langs op Texel, samen met Frummel, een kleine kabouter van anderhalf jaar. Frummel heeft van nature een zonnig karakter. Hij ligt gerust 's ochtends om 5 uur zingend in zijn bedje, niet huilend, nee, zingend.
Maar ook hij is het niet altijd overal mee eens en als anderhalf jarige reageer je dan primair. We wandelden door de weilanden van Texel en hij zat in zijn buggy vrolijk te wezen. Totdat vier volwassen besloten zijn uitzicht te belemmeren met een gekreukelde plastic kap. Grote onvrede werd luidkeels kenbaar gemaakt. Niet begrijpend dat die volwassenen het bijzonder goed bedoelden omdat er nogal een ernstige regenbui naar beneden viel. Later was hij stil, toen wij druipend onder een druipend bosje stonden en hij droog onder zijn plastic overkapping.
En dan eten, dat is voor Frummel een feest! Voor bijna alles gaat zijn mond open. Dit kind weet ook wat lekker is, want al vroeg in zijn leven weigerde hij de prutpotjes. Gekookte maaltijden in gevarieerde vorm is wat zijn ouders hem voor zetten. Toen we gingen eten in een strandtent werd dan ook met de grootst mogelijke zorg een uitgebalanceerde maaltijd voor hem uitgezocht, om het kindermenu van friet, kipstukjes en appelmoes te vermijden. De keus viel uiteindelijk op vis met roergebakken groente en.......friet. Die friet viel eigenlijk pas op toen het bord arriveerde. De ogen van Frummel werden iets groter bij zo'n enorm bord met zo veel eten. Gelukzalig begon hij aan zijn friet en daarmee was de keus gemaakt. In elk knuistje een frietje het liefst ook nog ondergedompeld in de mayonaise. Om de beurt probeerden wij hem vis of groente aan te smeren, maar dat werd met het schudden van een krachtig 'nee' categorisch geweigerd. Ons heeft de vis en groente overigens heerlijk gesmaakt!
Zo zie je maar, een kinderhand is snel gevuld en dan proberen wij volwassenen er nog van alles bij te proppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten