Ik kon me nog maar moeilijk een voorstelling maken van ons vorige plekje. Zonder pijn in mijn hart stak ik de sleutel in het slot en stapte over de drempel. Ik had het huis nog niet in ontmantelde staat gezien. Volgens de Van Dale is ontmantelen: het van het belangrijkste ontdoen.
De Van Dale heeft het weer eens bij het rechte eind, het huis was van het belangrijkste ontdaan: sfeer, gezelligheid, onze spullen, ons! Dit was niet meer ons huis.
Zonder pijn in het hart stapte ik weer over de drempel, niet nadenkend waar de sleutel zou kunnen zijn en of die überhaupt zich aan de buitenkant van de deur zou bevinden. Mr. T zwaait enthousiast de deur dicht en denkt ook niet na over de positie van de sleutel en vraagt bij het dichtslaan van de deur verschrikt: heb jij de sleutel?
Nadat we direct en uiteraard een beschuldigende vinger naar elkaar hadden gewezen, voelde ik maar eens in mijn jaszak. Volkomen onverwachts zat daar de sleutel aan mijn bos.
Die had zich natuurlijk stiekem verstopt.
Zo gaat dat met sleutels.
2 opmerkingen:
Wat kan dat kind leuk schrijven
V.en M
@ V en M: dit kind van 37 (:-)) zegt: dank!
Een reactie posten