In 1809 is hiervoor een hectare grond aangekocht en voor een halve hectare ingericht door de architect Jean François Soiron. De begraafplaats is immens en verschillende architecten hebben hun steen bijgedragen aan de uitbreiding. Oorspronkelijk werden er rooms-katholieken, protestanten en joden begraven, waarbij de joden wel buiten de ommuring terecht kwamen. Inmiddels mag alles er liggen, van welke religie of niet-religie dan ook.
Wij waren diep onder de indruk van deze plek. Het was vreselijk koud, waardoor we behoorlijk door moesten lopen. Door de sneeuw konden we de schoonheid van sommige stenen niet bekijken. We werden een beetje stil van de rust, de prachtige bomen en de oneindigheid van de paden. Door even niet te lopen zagen we de begrensdheid van de inrichting.
2 opmerkingen:
Nu zie je maar weer:"Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid"
V.en M.
@ V en M: ... en dat je daarvoor helemaal naar Maastricht moet!
Een reactie posten