vrijdag 20 augustus 2010

Ode aan een mus



Dag mus!
Je was vast een van die vele mussen die zaadjes kwam eten in de tuin. Je moet dat zwart-witte monster en die rode duivel ongetwijfeld gezien hebben. Werd je een beetje overmoedig? Of was je ziek?

Ik hoop dat je veel en lekker hebt rondgevlogen. Ik hoop dat je al wat ouder bent en veel kinders hebt grootgebracht. Ik hoop dat je buikje altijd gevuld was.

Ik weet dat er steeds minder van jullie zijn. Maar mijn katten zijn niet meer in toom te houden als ze jullie zien; het maakt het beest in ze los. En dan geldt de 'survival of the fittest' of 'het recht van de sterkste', zo je wilt. Vaak ben je aan ze ontsnapt, alleen deze keer niet...

Ik snap ook de ironie. Een kat die niet alleen durft te poepen, maar wel met een vogel in zijn bek wil rondlopen. Wat nou, survival of the fittest!?

Sorry dat ik je niet heb kunnen redden. Ik heb het moment van je gevangenneming gemist. Ik heb wel je doodsstrijd gezien, maar daar maakte die rooie resoluut een einde aan.

Sorry dat je leven zó moest eindigen. Alles wat er nu van je rest is wat veertjes en een kwakje hersenen of darmen op de muur. Ze hebben het zich goed laten smaken. Ze hebben je ook eerlijk gedeeld.

Sorry.
Dag mus!

4 opmerkingen:

Iris zei

zelfs dit weet je zo te brengen dat ik er stiekem om moet lachen,

sorry mus...

Margreet zei

@ Iris: na ja, het was heul serieus!
Arme mus.

V.en M. zei

Bijzonder kn ap beschreven.De gebrokenheid van deze wereld komt hierin duidelijk naar voren.Later zullen ze naast elkaar kunnen bestaan.
V.en M.

Margreet zei

@ V.en M.: En met die gebrokenheid heeft het in de 'echte' dierenwereld toch ook weer een functie gekregen.