Dit is al de tweede dag op rij dat de zon zijn stralen ver ons huis in laat schijnen. Hij verwarmt, verlicht, verblijd. En ja, hij laat ook weer eens zien hoe matglas mijn ramen zijn, maar ik doe net alsof ik het niet zie. Gister heb ik mijn neus aan de zon laten zien. Met vriendin B. op het terras gezeten waar we geconcludeerd hebben dat witte wijn het nieuwe prosecco en rosé is. De ober bleef glazen aandragen. Wij niet hoor, wij dronken muntthee en cola light. Daarna met het hoofd gericht op de zon de St. Pietersberg op, waarbij we werden ingehaald door hardlopers en we de schapen hebben begroet. Toen de zon achter de horizon verdween, aten we nog een hapje en was de dag voorbij. Wat een goed begin van de week.
Vandaag moet de neus in de boeken, maar ik zal af en toen even een praatje maken met de zon. Ik ben namelijk veel te blij dat hij er is, dus ik moet hem een beetje te vriend houden.
4 opmerkingen:
Dan bof je toch dat je in het zonnige zuiden woont. Bij ons is de zon er vandaag voor het eerst. Maar het is wel heerlijk weer nu...;o)
@ de Stripman: We boffen zeker, want we krijgen soms ook zomaar een graadje extra!
Als het hier nu niet zulk mooi weer was zou ik nog jaloers worden...;o)
@ de Stripman: 't Is hier ook best om jaloers op te worden :-)
Een reactie posten