Inkijkje

De rookwolken zijn opgetrokken.

De dozen zijn uitgepakt.

Een deel van de eigendommen is verdwenen in een container bij de gemeente, een ander deel heeft zijn weg gevonden naar de kringloop en nog een ander deel staat op zijn (voorlopige) plek in onze nieuwe stulp. Het allerlaatste deel is weggestopt op zolder, achter semi-professioneel getimmerde aftimmering, made by Mr.T.

Een zucht van verlichting heeft al meermalen mijn longen verlaten.

Maar we zijn er nog niet helemaal.

Een kleedje voor de ramen, in welke vorm dan ook, moet nog.

De aannemer heeft nog wat achterstallig werk te doen, maar daarover later meer.

De tuin is nog een grote, met de nadruk op 'grote', woestenij.

Wat extra lampen zou ook wat meer licht op de zaak kunnen werpen.

En zo is er hier en daar en links en rechts nog wat.

Maar ik zit, op mijn plek.

En heel langzaam begint het voorzichtig te voelen als 'thuis'.