Overbevolking

Dit is een bericht aan al de bewoners met meer dan vier ledematen in ons huis.

Dus voor alle lieveheersbeestjes, torretjes, vliegjes, muggen, spinnen in alle soorten en maten en alles wat nog meer op een veelheid aan poten rondwandelt.

Laat ik voorop stellen dat ik heel goed begrijp dat jullie denken dat dit jullie woonplek is. Maar het feit is dat jullie eigenlijk de boel gewoon gekraakt hebben, toen wij er nog niet woonden. Nu wonen wij er en volgens de notaris is de hele zooi van ons, dus wordt het hoog tijd dat jullie je biezen pakken.

Ik zuig en dan gaat er een deel van jullie bevolking hupsakee, zo de stofzuigerzak in. Of er enige overlevingskansen zijn interesseert me eigenlijk geen bal. Maar zodra ik mijn kont gekeerd heb, zitten er weer anderen van jullie soort te lamballen op de trap, of een beetje doelloos en nutteloos het raam uit te staren, of een beetje lalala rond te vliegen. De rest verstopt zich in hoekjes en gaatjes en wacht tot het zijn of haar beurt is de boel te verzieken.

Toen ik gister oog in oog stond met een best wel uit de kluiten gewassen spin - jullie durven wel hoor, om zo'n grote jongen op mij af te sturen - was de maat vol. Ik heb er genoeg van. Ik ben er klaar mee.

Hebben jullie eigenlijk wel enig besef van hoe de natuur in elkaar zit? Hoe Onze Lieve Heer het bedoelt heeft? Huizen zijn voor mensen en de natuur is voor jullie. En als jullie goed uit het raam hadden gekeken dan hadden jullie gezien dat daar meer dan genoeg is. Het is lente. Ga lekker buiten spelen. Doe wat gezellige dingen met elkaar en plant je voort, voor mijn part. Maar niet in mijn huis!

Dus, in gestrekte draf het pand verlaten. Nu.

Toedeloetjes