Greet in een gesprek waar alleen maar geluisterd hoefde worden

De boodschappen.

Ik heb er een hartgrondige hekel aan.

Zelf-scannen maakt het dan weer iets aangenamer, tot je controle krijgt.

Ik bevind mij in de supermarkt waar ze graag willen dat je fitnest om de juiste prijzen te krijgen.

Gebogen staande over de kaas, staat er een oudere meneer naast mij van de blokjes kaas te snoepen. Het is Beemster, maar hij heeft een blok Goudse in de hand, want die is in de aanbieding. Hij wijst mij op de korting. Ik had mijn oog net ook op de Goudse laten vallen, dus ik beaamde met een zacht 'uhum' zijn tip; hopend dat hij zou snappen dat ik een gruwelijke hekel heb aan boodschappen doen en dus zo snel mogelijk van deze taak verlost wil zijn.

Hij snapte het niet. Hij nam nog een blokje kaas om te proeven en vertelde mij dat het heerlijke kaas was, die Beemster. Of ik ook niet even wilde proeven. 'Neuh'.

Maar nog even over die korting. Dat was toch wel verdraaid handig, in deze tijd. Zo had je vijftig euro en zo was het al weer verdwenen. Als je dan kaas had met korting, dan duurde het weer wat langer voor die vijftig euro op was.

Ik koos mijn kaas van juiste grootte en glimlachte nog even vriendelijk naar deze meneer en vervolgde mijn weg door de supermarkt. Later kwam ik hem nog een keer tegen, pratend tegen een andere vrouw, over weer een ander product.

Je zou bijna denken dat de baas van de marketingafdeling van dit supermarktbedrijf hier een handje in heeft. Of een oud meneertje...