De wekker gaat, want ik wil 'van alles' doen.
Ik ben dan wel bewust werkloos, maar dat betekent niet dat ik niets doe.
'Van alles' is dus vandaag de bedoeling.
Maar het lijf wil niet en de geest al helemáál niet.
Mijn bed uit gaan, lijkt alsof ik de K2 moet beklimmen zonder zuurstof in een flessie.
Onmogelijk dus, voor mij.
Een groot deel van de inhoud van mijn hersenpan geeft signalen dat ik me gewoon nog één keertje moet omdraaien.
Zucht.
Wat een gevecht.
En dat alleen om mijn bedje uit te komen.
Het weekend was zo prettig.
De week is weer begonnen.
Mr. T. heeft zich weer terug getrokken naar het uiterste zuiden.
Zucht.
Het feit dat ik dit geschreven heb, bewijst toch min of meer dat het me gelukt is!
Nee, ik ga niet met het Appeltje naar bed.
Ja, ik ben echt mijn bed uit, met kleren om het lijf.
Nu nog wat gaan doen, 'van alles'.
En als ik dan wat gedaan heb, ga ik naar Amsterdam, Macy Gray, Paradiso, met dank aan A & J.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten