vrijdag 21 augustus 2009

Greet in de parkeergarage


De foto laat het resultaat zien van mijn ernstige aanvaring met een enorme pas geverfde fel blauwe betonnen paal, in een parkeergarage. Hoe dat zo? Tja....

Afgesproken in Utrecht met vriendin A. Aangezien het KNMI de hele dag al alarmerende berichten de wereld in stuurde en de NS afgelopen week ook niet de beste performance heeft geleverd, besloot ik met de Vos er op te trekken. Terwijl ik Utrecht in rijd, belt vriendin A., om blij te vertellen dat zij al op de afgesproken plek is. Ondertussen roept de TomTom allerlei aanwijzingen, want ik vertrouw natuurlijk niet op mijn eigen ervaring om in parkeergarage Paardenveld te komen.

Enigszins gehaast vervolg ik mijn weg, want ik wil nu ook zo snel mogelijk op de plek van bestemming zijn; ik wil vriendin A. niet tot in de eeuwigheid laten wachten. Maar natuurlijk zijn alle stoplichten tegen mij. Alles rood. Uiteindelijk ben ik bij de parkeergarage en niets vermoedend over mijn komend lot, stuur ik naar binnen. Ik zie al snel een uitstekende plek, genoeg ruimte links en rechts. Ik steek de auto zo, hop, achteruit het plekje in. Helemaal goed. Nu had ik gewoon de handrem aan moeten trekken, lichtjes uit, raampje dicht, motor uit, spullen opruimen en naar buiten. Maar nee, pietje precies als ik ben, wil ik nog ietsje naar links, dan sta ik zo lekker in het midden. Rij nog een keer naar voren, stuur wat bij en er komt een auto aangereden. Dus heel gehaast naar achteren.....contact met de blauwe pilaar.

Vind mijn Vos niet leuk dus, en ik ook niet. Beschadigd!
Maar hiep hiep hoera voor de all risk verzekering en een nog groter applaus voor de no=claim garantie. Want nu zijn de 11 opgebouwde schadevrije jaren niet down the drain. En de meneer van het schadebedrijf heeft beloofd het volgende week allemaal netjes voor me te fixen.

1 opmerking:

Anoniem zei

hello daar

je leven ligt op straat.
Waarbij ik dan zou denken dit schoffel ik even onder het vloerkleed en rij en regel stiekum bij wat instanties langs zodat we het leed snel is geleden en vooral niemand mijn onregelmatigheden heeft gezien heeft greet net haar blog gestart en ja......
maar goed een drama in drie bedrijven zoiets toch?
Waar ik dan benieuwd naar ben heb je nog gezellig geklepperd met vriendin A? Of is het een stevige borrel geworden?
Trouwens 11 jaar schadevrij rijden is natuurlijk een felicitatie waard.
Ik heb in het verleden ook van deze kleine en grote ergenissen veroorzaakt maar heb ze ook gedeleed in mij geheugen...

ik vermijd die rotgarages
alleen als ik zeker weet....

lovely regards
sister 1