Weer feiten of weerfeiten

Voor iedereen die ten tijde van slecht weer jaloerse blikken op ons zonnige zuiden werpt, laat ik u geruststellen. De eerste twee dagen van de week vroren de ballen je hier uit de broek! Ineens hadden wij hier onderin het puntje de laagste nachttemperatuur volgens meneer Krol. Er stond zelfs een min voor. Lekker is dat.

De winterdekbedden zijn dan ook weer van stal gehaald. Feit is wel dat deze zó warm zijn dat we, nu de temperatuur zijn weg naar boven weer heeft gevonden, halverwege de nacht wakker worden, omdat we het snokkend heet hebben. Zolang we het maar niet koud hebben!

Dat u het even weet. De winter komt, en die is hier Antarctisch! Hou dat vast, als het hier weer eens straalt en het bij u guurt en regent.

Greet in little China

Mijn geliefde Vosje heeft een nogal onfortuinlijke ontmoeting gehad met een uit de kluiten gewassen BMW. Ik, die het Vosje bestuurde, had zijn kontje naar de weg gericht, om van een parkeerplaats de weg weer op te rijden. Eind van de middag, het was druk en dus moesten we wachten. De grote BMW had eerst plaats gemaakt, zodat ik in deze positie kon komen, en stond nu voor mij. Ineens zag ik zijn achteruitrijlampen aanflitsen en voordat ik iets kon doen, gaf hij mijn Vosje een fikse duw.

Ik stapte enigszins geïrriteerd uit de auto, want hoe stom kun je zijn! Je kijkt toch als je achteruit rijdt? Er stapte een klein Chineesje uit de grote auto. En dat heb ik weer, hij praatte amper Nederlands. We bekeken het Vosje, die nu een verkreukelde nummerplaat had en een missend stuk lak. Als je goed luisterde kon je mijn Vosje zachtjes horen snikken. In het beetje Nederlands dat het Chineesje wel kon, riep hij dat het oude schade was! Ik probeerde uit alle macht nog niet het kookpunt te bereiken.

Ik haalde de schadepapieren uit de auto en probeerde duidelijk te maken dat het ingevuld moest worden. Maar hij keek me zogenaamd niet begrijpend aan. Hij begon luidkeels Chinees in zijn telefoon te roepen en zei mij dat zijn vrouw zou komen. Ook Chinees en praatte zo mogelijk nog slechter Nederlands. Een ouder familielid is ook meegekomen en zijn Nederlands ging niet verder dan vriendelijk, doch afkeurend naar mij glimlachen. Er volgde een enorme Chineze discussie, waar ik volledig van werd buitengesloten. Ik zwaaide maar weer eens met het schadeformulier, maar kreeg nu drie niet begrijpende blikken en vooral de woorden 'oude schade'. Ondertussen kwam het stoom nu echt uit mijn oren en ik vermoed dat ik een snerpende fluittoon produceerde.

Ik besloot de politie te bellen. Jammer dat het zo moest, maar ik zag mijzelf al tot middernacht een vergeefse poging doen wat gegevens los te peuteren van dit weigerachtige Chineesje, die nu zelfs beweerde dat ik naar voren ben gereden! Ik stond op ontploffen. Maar de hulp kwam snel en was efficiënt. De situatie was zo klaar als een klontje en de politie gelastte de bestuurder van de grote BMW mee te werken, want zo doen we dat in Nederland, besloot hij in ferme taal. De politie nam resoluut mijn schadepapieren ter hand en vulde alles snel en vakkundig in, waarbij hier en daar nog van Chineze zijde werd gesputterd. De BMW bleek op naam van, hoe kan het ook anders, een Chinees restaurant te staan en is gelukkig wel verzekerd.

Na een uur konden ik en het Vosje dan eindelijk naar huis, waarbij ik bijna verdronk in onbegrip over dit alles. Mijn vertrouwen in de goedheid van de mens heeft ook weer een deuk opgelopen; ik heb alleen het betreffende schadeformulier nog niet kunnen vinden.

Greet en de vakantie

Ingrediënten voor een all inclusive vakantie in eigen huis:

We beginnen met zon, veel zon en korte-broeken-temperaturen, maar ook een beetje regen op zijn tijd om de billen op de bank te rechtvaardigen, en kou - "zucht" - , lekker eten, Liefde, uitslapen, brullende katten die het andere ritme niet begrijpen en ook moeten wennen aan de kou - "zucht" - , farm frenzy, weekend Luxemburg met zon, chocola, park en Liefde, chips en nootjes, veel lol en vooruit: ook een keertje ruzie, potje bier, maffia, wandelen, flesje champagne, Prison Break in drie seizoenen, fietsen, goed gezelschap, glaasje wijn, dierenpark, verwarming aan omdat het zo koud is - "zucht" - , bitterballen, lezen, kleren kopen, en als laatste Liefde, maar die had ik al genoemd geloof ik.

Even kijken

Goud

Zon in de herfst geeft de wereld een gouden randje.

Als de wind even zachtjes zucht, laten de bomen opgewekt hun gouden vlokken vallen. Deze blijven nog even dansen, voordat ze neerdalen om de aarde te bedekken met een laagje goud.

Maar let goed op, zet al uw zintuigen wijd open, want voor je het weet is het weer voorbij. Dan verdwijnt het goud in de vergankelijkheid en hebt u het gemist.

Greet keert haar gezicht nog even naar de gouden bol hierboven.

Greet wil graag iets vragen aan meneer Wilders

Beste meneer Wilders,

Ik heb erg getwijfeld of ik u wel met 'beste' zou moeten aanspreken, want zo best vind ik u eigenlijk niet. Maar ik ken u verder niet, dus leek 'beste' mij toch weer de beste oplossing.

De reden dat ik dit schrijf is dat ik eigenlijk wat vragen aan u heb, waar ik graag uw antwoord op zou willen horen. Het zijn er maar een paar, dus u bent zo klaar, denk ik.

• Waarom hecht u een wereldbreed belang aan de vrijheid van meningsuiting, terwijl u in hevig verzet komt tegen degenen die een mening hebben over u en uw kiezers?
• Denkt u echt dat de plannen die u in het gedoogakkoord heeft laten vastleggen nu werkelijk de oplossing zijn voor de problemen waarvan u de oorzaak toeschrijft aan een bevolkingsgroep met een bepaalde religie?
• Ik bekeek net even uw twitterpagina en waarom moet er in elke zin zoveel boosheid naar anderen geformuleerd worden?
• Waarom is uw partij geen democratische partij?

Eerlijk gezegd verwacht ik geen antwoord van u, aangezien het u is geadviseerd om te zwijgen, waartoe u overigens het volste recht heeft.

Met vriendelijke groeten,

Maar-Greet

PS: zoudt u alstublieft eens wat kunnen doen aan uw haar?!

Greet en de elementen

Ga je niet een heuvel op, dan kun je nog te maken hebben met een constante vlaag wind. Tegen wel te verstaan. Ineens blijk je een magnifiek uitzicht te hebben, waaruit je niet anders kan concluderen dat de wind niet de enige tegenstander was. Maar de dingen kunnen zich ten goede keren, want once you got up, you have to go down. Als de wind dan ook nog onder je vleugels komt, gaat de beweging ineens weer van een leien dakje.

Vandaag gaan we de strijd nog maar weer eens aan. De zon staat in ieder geval altijd aan onze kant.

Het chocoladeverkopertje is een Maastrichts kinderpostzegelverkopertje

Mijn grote vriend is weer geweest! Hij straalde. Geen idee of het door het onverwachtse mooie weer na een donkergrijze dag kwam, of door mij. Verlegen kan hij zijn en watervlug, maar deze keer waren zijn bruine ogen recht op mij gericht en nam hij alle tijd. Hij kwam voor de kinderpostzegels.

Hij begon er mee zich netjes voor te stellen. Ik ken hem natuurlijk en dat zei ik ook, maar mijn zin stierf ergens weg in het niets. Hij was namelijk strak voorbereid en liet zich niet van zijn apropotje brengen door mijn enthousiaste suggesties hem behulpzaam tegemoet te komen. Hij wist duidelijk wat hij deed en wat hij moest doen. Zelfs met het optellen van de bedragen wees hij mijn aangeboden assistentie met een glimlach van de hand. 'Moet je rekenen, terwijl je niet eens op school bent', vond hij geen buitengewoon zinvolle opmerking. Hij keek me aan alsof hij iets dergelijks vandaag al 34 keer had gehoord.

Zelfs het zegeltje voor de deurpost wilde hij zelf op hangen. Mijn ervaring is dat die dingen er in een zucht weer af waaien, maar hij verzekerde mij dat het zou blijven zitten. Hij plukte een zegel uit zijn grote envelop en likte er eens grondig aan en gebruikte nog wat extra spuug bij het vastplakken van de hoekjes. En hij zit als een huis!

Nadat alles in zijn ogen goed was afgerond, de juiste kruisjes in de juiste hokjes, de juiste gegevens op de juiste plaats, waarbij hij de datum mij alvast verklapte, ging zijn lichaam in de renhouding. Na twee passen ging piepend de rem erop en watervalde hij de datum van bezorging van de bestelde kaarten en zegels er uit.

Daar ging hij weer.

Tot de volgende keer!