donderdag 6 mei 2010

Greet en de Robuste Madame

Na een fikse wandeling waren wij weer teruggekeerd in het dorp waar we ook gestart waren. Er was een café. Een blik door de ramen verried niets van de inhoud. We openden de deur en belandden met wat zijwaarts geschuifel langs uitstappende clientèle in een kleine en vooral overvolle ruimte. 7, hooguit 8, maar dat weet ik niet meer precies, tafels en tafeltjes waren er neergezet. Slechts 1 tafeltje onbezet, waar wij onze moede lijven op een stoel lieten zakken.

Naast de tafels waren er uiteraard mensen, maar ook veel beelden van Maria en Jezus. Aan de muur voorstellingen van allerlei bijbelse taferelen. Onze tafel bevatte twee identieke hoofden van Jezus. Nou ja, ooit waren ze identiek geweest, maar gelet op de vele beschadigingen aan de hoofden waren ze wat minder identiek. In zo'n kleine ruimte valt er vast wel eens wat.

Twee behulpzame, kloeke dames en een kok met een smerige koksbuis. Wat we wilden drinken. 'Doet u ons maar uw eigengemaakt bier en een tosti'. Voor dat laatste werd ons geadviseerd de kaart even te bekijken, gezien de ruime keus in het tosti-assortiment. Na wat wikken en wegen kozen we voor de Robuste Madame.

Ondertussen ging er wel wat mis, daar in dat kleine café. Tafels met verkeerde rekeningen, waarbij er hier en daar even gevraagd werd of er toevallig misschien al betaald was. Bestellingen die bij de ene tafel niet besteld waren en dan maar bij een andere tafel werden afgeleverd. We zaten direct naast de bar en de tafelnummers vlogen ons om de oren. Ook bleven de mensen maar binnenstromen, meer dan dat er uit ging, dus schikte iedereen wat in en werd er aangeschoven. Niemand maakte zich druk.

Het bier smaakte verrukkelijk. De Robuste Madame zo mogelijk nog beter. Dikke plakken brood, ham, kaas en als klapstuk, een spiegelei, bovenop de tosti. Robust was ze, deze Madame. We hadden er nog uren kunnen zitten. Maar dat deden we niet. We betaalden de juiste rekening en maakten plaats voor nieuwe mensen die bier wilden drinken en lekkere tosti's wilden eten.

Tot de volgende keer!

Geen opmerkingen: