Greet moet even wat kwijt

Wat is dat toch met de media en de pers?

Een klein jongetje van 9 heeft in zijn eentje een vliegramp overleefd.

Hij ligt moederziel alleen in een ziekenhuis in een onbekend land.

Niemand spreekt zijn taal; zijn vader en moeder zijn er niet.

Omringt door artsen, camera's, verpleging. Half Libië komt dit wonder bezoeken.

En wat doet de Telegraaf? Die denkt, laten we dit jongetje even bellen.

Ze beweren dat ze de arts belden en dat die plotseling de telefoon aan het jongetje gaven. Ik geloof er geen drol van. Maar toch even het interview publiceren. Wat was de verwachting van het gesprek? Even horen hoe 'de sfeer is'?

Sensatiebelust Nederland vraagt blijkbaar om dergelijke journalistiek.

Nadat we al een paar dagen het jongetje in elk nieuwsbericht in beeld zagen, wordt nu eindelijk door onze overheid gezegd dat de privacy van dit kind beter beschermd moet worden.

Laat iedereen die er bij betrokken is toch met rust.

Feiten zijn meer dan voldoende.