vrijdag 17 september 2010

Met katten heb je altijd wat

Kan die rooie eindelijk weer zelfstandig zijn poep lozen, verdwijnt die kleine koe anderhalve dag uit het zicht! Terwijl we in familiaire formatie in de tuin van de zon en een drankje genieten, komt hij volledig verhabbezakt aanstrompelen. Blijkt hij toch in de spreekwoordelijke zeven sloten tegelijkertijd te kunnen lopen.


Hij was vies, plakkerig (met de nadruk op plak) en had overduidelijk pijn in zijn achterpoten. Hij liet een spoor van bloederige poezenpootjes achter op de vloer. In allerijl de kattenmand erbij gepakt, het zielige hoopje erin gestopt en op weg naar de weekend dierenarts. Normaal zet hij in de auto een enorme keel op, maar dit keer kwam hij niet verder dan een wat zielig gepiep.

Eenmaal bij de dierenarts bleek het mee te vallen. In ieder geval niets gebroken, maar de kussentjes onder zijn poten waren helemaal weg geschaafd, waarbij de teentjes ook kapot waren en zijn achterlijf bleek pijnlijk. We hebben hem na een shot pijnstilling en met een doos antibiotica onder de arm weer in zijn mandje gestopt en zijn weer huiswaarts gekeerd.

Liefdevol heeft Mr.T. alle plak maar uit zijn velletje geknipt, want het lukte hem zelf niet goed om het schoon te likken. Hij heeft nu een kaal kontje. We hebben hem verwend met vleesjes en zijn met hem gaan wandelen, omdat hij de kattenbak categorisch weigerde. Behoedzaam lopend sjokte hij achter ons aan, terwijl wij gaten voor hem graven, want dat kon hij zelf niet.

Inmiddels gaat het weer een stuk beter. Hij kan weer springen en loopt bijna weer als vanouds. Al slaapt hij nog steeds een gapend gat in de dag en heeft hij 's avonds een blik van 'ik blijf vannacht nog maar even een nachtje gezellig binnen'. Maar de vlinders in de tuin zijn niet meer veilig.

Wat er nu gebeurd is? Geen idee. Aangereden? Vast gezeten? Hij is in ieder geval weer bang voor elke zuchtje wind, dus de schrik zit er goed in. En nu maar hopen dat hij het gebeuren opgeslagen heeft in zijn herinnering, zodat hij de volgende keer de zeven sloten met een grote boog ontwijkt.

2 opmerkingen:

V.en M. zei

Het is te gek natuurlijk,maar de manier waarop je het drama voor de kat uittekent doet je haast hopen op nog meer rare kattesprongen.
V.en M.

Margreet zei

@ V.en M.: Nou...u net aan de telefoon hebbende, waren we hard op weg! 't Is toch wat.