zondag 6 november 2011

Op het leven!

Heel klein, kwetsbaar, maar al zo vol leven.
Een wonder in tweevoud, Uk en Puk.
Mijn hart staat weer wijd open.
Er is nog zat ruimte voor deze twee.

Trots op de ouders die Uk en Puk met liefde omarmen.
Alsof ze er altijd al zijn geweest.

Grote broer die alles in de gaten hield.
Zíjn broertje en zusje.
Hij kan niet wachten om met ze te spelen.

En ik mocht ze bewonderen, aanraken, vasthouden.
Ze lieve woordjes toefluisteren en kusjes geven.

Mijn hoofd zit vol vlinders.

Geen opmerkingen: