donderdag 10 december 2009

Greet in haar nieuwe woonomgeving

Wennen is moeilijk, dat mag duidelijk zijn. Wat helemaal niet gezegd is dat er geen leuke dingen zijn in deze nieuwe, onbekende en onverstaanbare omgeving.

Glimlachend constateer ik dat op maandag na Sinterklaas de buurt is uitgelopen om bij de Blokker inkopen te doen voor kerstversiering.
De Turkse grillroom op de hoek verkoop heerlijke patat, frikadellen en kroketten, waarbij hij ons er nog even op wijst dat die frikadellen toch echt niet halal zijn.
Vergeet nooit je bonnetje te vragen bij het Kruidvat, want je tuut wordt bij de naastgelegen supermarkt binnenstebuiten gekeerd ter controle of je niet per ongeluk iets vergeet af te rekenen. Standard procedure.
De mensen op straat groeten je, ook al voel je je ontzettende vreemdeling, maar blijkbaar is dat van de buitenkant niet te zien, of maakt het ze geen moer uit.
De wetenschap dat je tot half februari geen bank hebt, geeft een hele nieuwe dimensie aan 'zitten in de woonkamer'. Al was het alleen maar dat je door andere zitmanieren de wereld vanuit een ander perspectief ziet.

Maar het mooiste van het verplaatsen van ons hele hebben en houwen naar de bourgondische stad aan weerszijden van de Maas, is dat Mr. T. iedere avond uit dezelfde pot komt eten als ik! En hij slaapt elke nacht in hetzelfde bed als ik! En hij kijkt naar dezelfde nieuwe breedbeeld flatscreen als ik!

En dat inburgeren...dat komt vanzelf. Voor je het weet ben ik niet meer te verstaan.

Geen opmerkingen: