woensdag 31 maart 2010

Margraten

Vele graven.
Vanwaar je ook kijkt, ontwaar je een patroon in de witte kruizen.
Vele namen. Soms ook geen naam.
Soldaten die niet gevonden zijn, maar wel gevallen.
Indrukwekkend.
Stromende regen en dan de klok die luidt.
Muziek uit de toren, ook het Wilhelmus.
Bij het binnengaan van de toren intense stilte.
Teksten die diep mijn geest binnen komen.
Dan een klein mannetje die de akoestiek ontdekt, met voorzichtige geluiden.




(klik op een foto voor een vergroting, zodat de tekst leesbaar wordt)


Geen opmerkingen: